Pszenny chleb tostowy, idealny do kanapek

We wczorajszej propozycji - Tost zapiekany z dynią, miodem i gorgonzolą obiecałem przepis na pyszny chleb, który stanowił bazę do tostów. Tak mi zasmakował, że w weekend upiekłem dwa bochenki. Mięciutki i pachnący w środku, chrupiący na zewnątrz. Jest świetną propozycją nie tylko do tostów, ale też wszelkiego rodzaju kanapek, sandwichy. Dzięki powolnemu wyrastaniu w niskiej temperaturze nie emanuje nadmiernym zapachem drożdży, co z pewnością jest zaletą dla osób nie przepadających za drożdżowymi wypiekami. Zachowuje długo świeżość, można go też mrozić. Gorąco polecam :-)

 

Składniki (keksówka):

• 560 g mąki pszennej (typ 500)
• 10 g cukru
• 10 g soli
• 3 g suszonych drożdży
• 20 g stopionego masła
• 100 g zimnego mleka (tłustego)
• 200 g zimnej wody

Tost zapiekany z dynią, miodem i gorgonzolą

Dziś zapraszam Was na kolejny efekt wspólnego gotowania. Sam nie wiem, którą jego wersję wolę. Czy dowolność czy narzucony przepis.
Pierwszy jest totalną niespodzianką. Praktycznie nie jestem w stanie spodziewać się co Koleżanki i Koledzy przygotowali. W drugim przypadku też zbyt pewny nie jestem. Chociaż przygotowujemy to samo danie, nie ma najmniejszych szans, aby wynik był ten sam. Wygląd, sposób podania nie będą identyczne.
Jednak nie przepis decyduje o efekcie końcowym, a osoba, która się do niego stosuje w mniejszym bądź większym stopniu. A jeśli chodzi o wszystkich gotujących, to mam wrażenie, że możemy mówić raczej o mniejszym niż o większym stopniu :-)
Zapraszam zatem na pysznego, niebanalnego tosta. Tosta zapieczonego ze słodziutką dynią, pikantnym serem gorgonzola, aromatycznymi orzechami i miodem, który pod wpływem temperatury delikatnie ulega karmelizacji. Cud miód jednym słowem ;-)

We wspólnym gotowaniu, którego tematem przewodnim było wytrawne danie z dyni, udział wzięli: Mopsik, Dobromiła, Panna Malwinna, Lejdi, Shinju, Tomek, Mirabelka, Siaśka

Chlebek użyty do przygotowania tego smakowitego tosta znajdziecie tutaj...

  

Składniki (4 tosty):

• 4 kromki dobrego pieczywa (jutro przepis)
• 600-700 g dyni, ze skórą, bez pestek (1/2 małej Hokkaido)
• spora garść orzechów włoskich, łuskanych
• 1 łyżka tymianku, suszonego
• 100 g sera gorgonzola
• 4 łyżeczki miodu, płynnego
• oliwa z oliwek 

Jesienne placki ziemniaczane z dynią

Czasem zdarza mi się, że jak przechodzę koło jakiegoś punktu gastronomicznego to, czując dobiegające z niego zapachy, dopada mnie ogromna chęć na to coś, co mi tak pachnie. Celowo piszę o punktach gastro, a nie o restauracjach, bo do restauracji po prostu bym wszedł i zjadł. Niektóre bary jednak swoim widokiem mnie po prostu odstraszają, ale zapachami ciagną ku sobie albo bardziej ku jedzeniu i chęci samodzielnego przygotowania potrawy.

Tak często bywa u mnie z pizzeriami, a tym razem z plackarnią. Z racji tego, że wiem na czym smażone są placki w takim miejscu i ile "toto" ma już lat, pobiegłem do domu i zrobiłem swoje :-)

Tym razem w kuchni plątała się dynia, więc grzechem byłoby jej nie zaprosić do wspólnego gotowania ;-) Tak powstały szybciutkie placki ziemniaczane z dynią i parmezanem. Od jakiegoś czasu parmezan jest stałym dodatkiem w moich plackach, dzięki niemu placki są bardziej chrupiące i chłoną mniej tłuszczu.

Składniki (ok. 16 sztuk):

• 500 g obranych ziemniaków
• 200 g obranej, surowej dyni
• 1 jajko
• 40 g startego parmezanu
• 1 cebula
• mąka pszenna (ok. 4 łyżki)
• sól, pieprz - do smaku
• olej do smażenia 
• do podania - np.śmietana i szczypiorek

Placek z dyni, najlepszy na świecie :-)

Dynia to naprawdę pyszne i wszechstronne warzywo. Jest doskonałym produktem nie tylko do przygotowania wszechobecnych kremowych zup, makaronów czy zapiekanek. Doskonale nadaje się również do przygotowania słodkich wypieków, co doborowe towarzystwo niżej wymienionych i mojej skromnej osoby postanowiło dziś udowodnić ;-)

 Mirabelka 

 Maggie

 Mopsik

 Wiera

 Dobromiła

 Panna Malwinna

 Lejdi

 Tomek

 Siaśka

Ja chciałbym zaprezentować przepyszne, aromatyczne ciasto z dyni. Placek dyniowy z dodatkiem pachnącej gałki muszkatołowej i cynamonu, delikatny, puszysty z chrupiącymi pestkami dyni. Ciasto wilgotne, nie zapychające, po prostu idealne ;-) Na wierzchu oczywiście cukier puder, aby było co zdmuchiwać :-D

Ale zaraz!!! Gdzie się podziało ciasto??? Wystarczy na moment stracić je z oczu i oto co się dzieje :-/

Składniki (tortownica 20 cm):

• 250 g obranej dyni
• 2 jajka
• 150 ml oleju rzepakowego
• 180 g mąki pszennej
• 140 g cukru
• 1 łyżeczka proszku do pieczenia
• 1/2 łyżeczki sody
• 1 łyżeczka cynamonu
• szczypta soli
• szczypta gałki muszkatołowej, świeżo startej
• garść pestek dyni
• cukier puder - do podania

Pizza z ziemniakami i gorgonzolą

Ostatnio mam fazę pizzową. No dobra, zawsze miałem, ale ostatnio pozwalam sobie na różne eksperymenty w tym zakresie. 

Jak zobaczyłem tą pizzę to wiedziałem, że to coś dla mnie. Pizzę uwielbiam, ziemniaki również, o serze pleśniowym nawet nie wspomnę ;-) Wiec skoro wszystkie składniki są super, to razem tez muszą smakować wspaniale! Troszkę obawiałem się, że świeży rozmaryn za bardzo zdominuje jej smak, ale niepotrzebnie. Bez niego po prostu to danie nie byłoby sobą. Trzeba tylko pamiętać, że musi być świeży, bo suszone igiełki zabiorą całą radość z konsumpcji :-)

Pizzę z ziemniakami jadłem ju z wiele lat temu w Szklarskiej Porębie, ale tam były one jednym z wielu dodatków i były praktycznie niewyczuwalne. Tu stanowią bazę dania i dzięki niewielkiej ilości składników smaki nie mieszają się ze sobą, nie zabijają się wzajemnie tylko delikatnie współgrają. Naprawdę polecam nawet tradycjonalistom :-)

 
Składniki:

Ciasto:

• 250 g mąki
• 15 g drożdży, świeżych
• szczypta soli
• 1  łyżeczka cukru
• 1/2 szklanki wody
• 2 łyżki oliwy z oliwek

Pyszności na wierzch:

• 2 duże ziemniaki
• 2 duże cebule
• 2 ząbki czosnku
• 1 łyżka posiekanego rozmarynu, świeżego
• 100 g sera zółtego
• 100-150 g sera gorgonzola
• 6 pomidorów suszonych (w oleju) 
• oliwa do smażenia
• sól, pieprz - do smaku 

Zupa marchewkowa z miodem i imbirem

Jesienią uwielbiam zupy. Szczególnie takie rozgrzewające, kremowe, syte. Ta zupa jest delikatnie kremowa, niezbyt gęsta, ale nasyci każdego. Lekko skarmelizowany miód potęguje naturalną słodycz marchewki. Odrobina chili i imbiru podkręca jej smak, nadaje charakteru, ale nie powoduje nadmiernej pikantności. Spokojnie można podać ją dzieciom, zjedzą z przyjemnością.

Składniki:

• 2 łyżki masła
• 1 kg obranej marchewki
• 1 średni por
• 2 łyżki miodu
• 1 łyżeczka startego imbiru, świeżego
• 1 łyżeczka suszonej papryczki chili, w kawałkach
• 1 liść laurowy
• 2 ziela angielskie
• 2,5 l bulionu warzywnego
• sól, biały pieprz - do smaku
• pieczywo czosnkowe - do podania

W garnku rozgrzać masło i podsmażyć przez 2-3 minuty pora pokrojonego w półplasterki. Dodać drobno pokrojoną marchewkę, miód, chili, imbir, liść laurowy i ziele angielskie. Smażyć wszystko przez kolejne 2 minuty. Zalać bulionem i gotować na małym ogniu przez 30 minut. Ściągnąć garnek z zupą z kuchenki, wyciągnąć ziele i liść laurowy. Zmiksować ją blenderem lub żyrafą. Doprawić do smaku. Podawać z kromką grillowanej bagietki natartą czosnkiem.

Smacznego :-)

Źródło: BBC GoodFood

Wielbicielom kremowych, aromatycznych zup polecam również:

Krem z dyni

Krem z cukinii

Krem z czosnku niedźwiedziego

Krem z fenkuła, czyli kopru włoskiego

Marchewkowy krem z imbirem

Pomidorowy krem z gorgonzolą

Kalafiorowy krem z brokułami

Kremową, berlińską kartoflankę

Hiszpański chlebek z oscypkiem i serrano - kanapka inaczej

Dziś mam dla Was szybciutką i przepyszną propozycję podania hiszpańskich chlebków, które upiekłem kilka dni temu. Przekąska doskonale sprawdzi się zarówno w pracy jak i na domową imprezę.

Składniki (1 porcja):

• 1 hiszpański chlebek z tego przepisu
• 2 plastry szynki dojrzewającej (serrano, szwarcwaldzkiej)
• 4 plastry oscypka (białego)
• garść mieszanki sałat

Tyrolska pizza - pizza TIROL

Dziś, jak obiecałem, pierwsze spotkanie z kuchnią tyrolską. Pierwsze po urlopie, bo przepisy tej kuchni już na blogu się pojawiły. Przewrotnie zacznę od pizzy, bo można pomyśleć, że jest to danie w takim samym stopniu tyrolskie, jak i polskie. 

Austria czy Niemcy nie różnią się od Polski, na każdym kroku można spotkać pizzerie. Główna różnica polega na fakcie, iż w tamtych krajach ich właścicielami i pracownikami są z reguły Włosi, którzy swe doświadczenia nabyli w rodzinnym kraju, a u nas to takie oczywiste już nie jest ;-) U nas jedynie wystrój stara sie przypominać o korzeniach tego dania, tam włoskość widać, słychać i czuć.

Ale nie o włoskości miało być, ale o tyrolskosci :-) W Lienz znajduje się bardzo przyjemna restauracja, w której serwują bardzo smaczne pizze. Odkryłem ją parę lat temu, gdy nie dane mi było spróbować pizzy we Włoszech. Cóż, akurat mam apetyt wówczas, gdy kucharze maja sjestę ;-) 

Trafiłem więc do da Leonardo gdzie natknąłem się na pizze zupełnie mi nieznane, ze względu na rodzaj i ilość składników. Pizze proste, bez przepychu, nie uginające się pod ciężarem dodatków, ze świeżymi akcentami. Dopiero w tym roku dowiedziałem się, że restauracja prowadzona jest przez braci, dwukrotnych mistrzów świata w robieniu pizzy. W 2008 roku zdobyli mistrzostwo właśnie pizzą Tirol, pizzą z tyrolskim serem, tyrolskimi grzybami, tyrolskim speckiem. Pizzą kompletnie mi nieznaną i zapewne rzadko spotykaną w innych knajpkach. Spojenie ich włoskich umiejętności z miejscem, w którym żyją i które kochają.

Dla ciekawostki dodam, ze w 2011 roku Leonardo Granata zdobył ponownie pizzowe mistrzostwo. Tym razem za pizzę z tyrolską szynką, ricottą i jadalnymi kwiatami. Można ja spróbować w ich restauracji, jednak trzeba ja zamówić trzy dni wcześniej, ze względu na konieczność sprowadzenia świeżych kwiatów.

Ta pizza to taka moja wariacja, na temat mistrzowkiej tyrolskiej pizzy. Pokombinowałem trochę i zrobiłem ciasto z dodatkiem mąki razowej. Muszę przyznać, że wyszło pysznie. Jeśli natomiast nie macie ochoty na kombinacje skorzystajcie z przepisu na tradycyjne ciasto.

Naprawdę, nie ma to jak pizza z dodatkiem świeżych składników...

Składniki (2 pizze):

Ciasto:

• 100 g mąki pszennej razowej
• 200 g mąki pszennej
• 10 g drożdży, świeżych
• 180 ml ciepłej wody
• 1 łyżeczka soli
• 2 łyżki oliwy  z oliwek

Rozwiązanie konkursu

No i stało się, już wiem kto wygrał konkurs :-) Dziękuję Wam za maile z odpowiedziami, chociaż niestety nikt nie rozpoznał/zgadł nazwy miasta, w którym spędziłem wrześniowy urlop. Wiem, że to nie blog poświęcony górom, ale miałem nadzieje, że coś się komuś gdzieś zakołacze i trafi w dziesiątkę ;-)

Odpowiedzi, które od Was dostałem były naprawdę różne. Zdecydowanie dominował Tyrol i to prawidłowo, ponieważ chodziło o Lienz, znajdujący się w Osttirol, czyli wschodnim Tyrolu. Chociaż muszę przyznać, że zdarzały się propozycje miejsc z Niemiec, Słowacji, a nawet Polski.

Uwielbiam góry i pewnie częściowo z tego powodu wprost przepadam za Austrią. Niesamowita ilość pasm górskich, każde inne - nie sposób się nudzić. Monotonii w tym kraju się nie zazna. Poza tym, przy takiej ilości górskich szlaków jakie ma Austria, nie ma na nich tłoku. Czy to w szczycie sezonu, czy też we wrześniu znajdziemy dla siebie cichy kącik, żeby pobyć sam na sam z górami. No i ich podstawowa zaleta - cała masa pięknych, pobudzających adrenalinę ferrat :-D

Oczywiście nie sposób, nawet na wakacjach, zapomnieć o jedzeniu. Dla mnie kuchnia tyrolska, w ogóle austriacka (niemiecka) jest kuchnia przepyszną. Nie gości na moim stole codziennie, ze względu na trudności z nabywaniem niektórych składników, ale jak tylko się zapatrzę w nie, zaczynam szaleć :-)

Hiszpańskie chlebki - pan de horno

Te małe chlebki są po prostu rewelacyjne. Chrupiące z wierzchu, puszyste w środku. Dzięki aromatowi uzyskanemu przez dodanie oliwek pasują idealnie do wszelkiego rodzaju tapas. Sprawdzą się również jako baza pysznych kanapek. No i nie będę ściemniać - są banalne w przygotowaniu :-)

To taka moja mała propozycja w związku ze Światowym Dniem Chleba.

A już wieczorem rozwiązanie konkursu :-)

Składniki:

• 450 g mąki pszennej
• 250 ml ciepłej wody
• 1 opakowanie drożdży (7g)
• 1 łyżeczka cukru
• 2 łyżeczki soli
• 3 łyżki oliwy z oliwek
• 50 g czarnych oliwek
• 50 g zielonych oliwek

Wspomnienia z wakacji i KONKURS

Co rok to samo!!! Tym razem jadę nad morze wygrzać swoje stare kości - ta myśl towarzyszy mi przez kilka miesięcy. Kończy się zawsze tak samo - styraniem się w górach, potem na czole i uśmiechem na twarzy. Morze i plaża jednak nie dla mnie... Wolę brak tchu, z wysiłku i z powodu pięknych widoków, które góry gwarantują jak nic innego :-)

O miejscu, które odwiedziłem w tym roku z pewnością wkrótce Wam napiszę. Już za momencik pojawią się przepisy inspirowane tamtą kuchnią, potrawami z którymi miałem styczność i tymi które dane mi było zjeść. Jednak chęci są dużo większe od apetytu i moich możliwości ;-)

A napiszę wkrótce, ale dopiero po rozwiązaniu małego konkursu. 

Mianowice zapytam się Was. Gdzie byłem?? W jakiej miejscowości mam na myśli. Podpowiem, że znajduje się między dwoma pasmami górskimi,  jednym bardzo znanym, innym znacznie mniej. Nad rzeką oczywiście. Gdzie się nie obejrzeć to góry. Kilkadziesiąt kilometrów i już inny kraj, wcale nie mniej górzysty, no i nawet tym samym językiem tam mówią ;-P

Zasady konkursu:
1. Nagrodą jest książka kulinarna (niespodzianka) wydawnictwa BBC (po polsku).
2. Nagrodę wysyłam w ramach UE.
3. Proszę o podanie nazwy miasta, w  którym spędziłem tegoroczny urlop.
4. Odpowiedzi przysyłajcie na adres e-mail bartoldzik@gmail.com do końca poniedziałku 15.10.2012r.
5. Rozwiązanie konkursu już we wtorek. Wówczas również uzupełnię tego posta o informacje o miejscu moich wędrówek.
6. Wygra ta osoba, która zgadnie pierwsza nazwę miasta lub, jeśli nikomu się nie uda, która nominuje miejscowość znajdującą się najbliżej :-)

Makaron z kurczakiem i gorgonzolą

Co może być pyszniejszego i do zrobienia w niecałe pół godzinki od makaronu??? :-) I to jeszcze jakiego makaronu - w mocno serowym sosie z gorgonzolą, w towarzystwie pieczarek i grillowanej (smażonej) piersi kurczaka. Całości dopełnia delikatna śmietana, aromaty szałwii i cudowny suszony pomidor :-D

W ramach akcji kulinarnej Akcja pleśnią pokryta czyli sery pleśniowe w natarciu!!! postanowiliśmy wraz z grupką "miłośników pleśni" przygotować dania, które swój smak i zapach zawdzięczają przede wszystkim dodatkowi pleśniowego sera - w każdym gatunku i postaci. W wspólnym gotowaniu udział wzięli Lejdi, Shinju, Maggie, Siaśka oraz  Paszczak

Składniki (2 porcje):

• 250 g makaronu
• 1 pierś z kurczaka
• 6 pieczarek
• 200 g śmietany 18 %
• 100 g sera Gorgonzola
• 2 łyżki parmezanu
• 1 ząbek czosnku
• oliwa z oliwek - do smażenia
• 2 pomidorki suszone, w oleju
• 1 łyżka posiekanej szałwii, świeżej
• sól, pieprz kolorowy - do smaku

Zupa krem z marchewki i czerwonej soczewicy

Zapraszam na pyszną, wspólnie ugotowaną zupkę. Niby taką samą, a pewnie u każdego z nas inną - bo to takie wspólne, ale osobne gotowanie ;-)

Na naszych stołach zagościł aromatyczny krem z marchwi, pachnący prażonym kminem. U mnie zupa została dosmaczona selerem naciowym, imbirem i harissą. To ostatni składnik odpowiadał za pikantność, bo zamiast chili dałem suszoną, słodką paprykę.

Gotowy marchwiowy krem podałem okraszony gęstym jogurtem i posypany prażonymi ziarnami kminu. Dopełnieniem był indyjski chlebek naan, w którego towarzystwie zupka smakowała wybornie.

 

 

 

 

We wspólnej kuchni upust swoim kulinarnym fantazjom, poza mną, dały:

 

Maggie http://maggiegotuje.blogspot.com/

Shinju http://kuchenne-wedrowki.blogspot.com/

Dobromiła http://dobrosmaki.blogspot.com/

Panna Malwinna http://filozofiasmaku.blogspot.com/

Siaśka http://siaskowe-gotowanie.blogspot.com/

 

 

Składniki (3-4 porcje):