Wampir i pesto z czosnku niedźwiedziego...

Ten post powinien pojawić się już jakiś czas temu, ale przez moje gapiostwo utknął gdzieś w zakamarkach wersji roboczych :-) Myślę, że nie jest jeszcze za późno, bo w sklepach cały czas można spotkać czosnek niedźwiedzi w całkiem dobrej kondycji.

Pesto to pochodząca z Włoch pasta (sos) podawany najczęściej z makaronem. Najbardziej znane pesto pochodzi z Ligurii. Pesto alla genovese - to sos z liści bazylii, czosnku, pinioli, parmezanu i oliwy - PODOBNO! A podobno dlatego, że u Włochów chyba wszystko jest podobno i trwają ciągłe spory ;-)

- bazylię myć, czy nie ???

- pesto tylko z moździerza, czy z malaksera też ???

- dodawać piniole, a może to tylko odmiana z okolic Savony ???

Co do jednego są zgodni. Oliwa musi być doskonałej jakości!

Moje pesto to wariacja wykonana z użyciem czosnku niedźwiedziego, ale bardzo smaczne pesto można zrobić również z rukoli. Ziarna dodawane do pesto są w sumie dowolne, w Styrii (znanej z upraw dyni) dodaje się ziarna dyni i olej z jej pestek. Czasem oliwa jest zastępowana olejem słonecznikowym. Mnie osobiście taka mieszanka ziaren, jak poniżej, najbardziej przypadła do gustu.

A teraz najważniejsza sprawa. Związana z czosnkiem oczywiście, który chroni doskonale przed wampirami! Odkąd mam pełen zamrażalnik czosnku niedźwiedziego nie widziałem ani jednego krwiopijcy ;-)

Obiecałem Maggie historię o pasterzach, wampirach, zwłokach! Historię związaną z miejscem mojego zamieszkania. Oczywiście zapomniałem o tym, bo mam doskonałą pamięć, ale bardzo krótką :-)

Zatem, tak się składa, że mieszkam we Wrocławiu, a dokładniej na Muchoborze Wielkim.  Teraz to osiedle - cześć Wrocławia, ale do 1951 roku Muchobór był wsią. I to bardzo starą wsią, bo wzmiankowano o niej już w 1155 roku. Zresztą jako ciekawostkę dodam, że spotkali się w niej TRZEJ KRÓLOWIE! I nie był to Kacper, Melchior i Baltazar :-D Serio, serio!!!

Z Muchoborem związana jest tajemnicza legenda. Dotyczy ona zarazy, która w 1517 roku nawiedziła Wrocław. "Czarna Śmierć", bo o niej mowa, przetrzebiła wówczas populację Wrocławia i okolic. Oczywiście "mądre głowy" zastanawiały się co też mogło wywołać tak niespotykane wydarzenia. Rozeszła się wówczas plotka, że jej przyczyną są czary Owczarza z Muchoboru, który niedawno zmarł (wówczas owczarzy bardzo często podejrzewano o czarnoksięstwo i średniowieczne voodoo). Jakiś starzec podobno widział jak rzeczony Owczarz nocami wysysał krew z mieszkańców Wrocławia, szerząc tym samym zarazę (taki średniowieczny, malaryczny komar - z rumuńskiego wampir). Doradził, by ludzie udali się na cmentarz, na którym ów Owczarz był pochowany, odcięli mu głowę i pochowali ją poza murami nekropolii.

Tłum ludzi rzucił się na przykościelny cmentarz jak dziś na otwarcie nowej galerii handlowej. Wykopano ciało, które, jak się okazało, nie uległo rozkładowi, a wręcz wyglądało jakby żywcem wzięte z programu "TAP MADL". Było zupełnie nagie, tylko w ustach zmarłego znaleziono strzępy szmat splamionych świeżą krwią. Uznano, że upiór pożarł swe odzienie, a nocami nawiedzał ludzi, wysysając z nich krew i sprowadzając chorobę i śmierć (a mógł wejść na Durszlaka i coś smakowitego znaleźć).
Za radą tego "niezwykle mądrego" Starca łopatą odcięto głowę Owczarzowi i pogrzebano ją poza cmentarzem. Sposób okazał się skuteczny - upiór przestał się szwendać po okolicy i zaraza wkrótce wygasła.

Oczywiście z Wrocławiem związana jest cała masa legend, więc gdybyście mieli ochotę na nie to oczywiście jako ciekawostkę zamieszczę - to taki test, czy w ogóle ktoś to czyta i dotrwał do końca :-P

A przepis pochodzi z portalu chefkoch.de

Składniki:

• 200 g liści czosnku niedźwiedziego
• 50 g orzeszków piniowych
• 50 g ziaren słonecznika, łuskanych
• 50 g ziaren dyni, łuskanych
• 100 g parmezanu, startego
• 3 ząbki czosnku
• 250-350 ml dobrej oliwy z oliwek
• pieprz, morska sól gruboziarnista - do smaku

Wszystkie ziarna podprażyć na suchej patelni tak, aby nie zmieniły zbytnio koloru. To nada im fajny smak i ułatwi ich zmiksowanie.

Liście umyć i dokładnie osuszyć, następnie z grubsza przesiekać. Włożyć do malaksera, dodać czosnek przeciśnięty przez praskę i uprażone ziarna. Dodać 250 ml oliwy i dobrze zmiksować. Jeśli konsystencja pesto jest zbyt gęsta dodać jeszcze oliwę. Wymieszać masę z serem, to na pewno trochę zagęści sos, więc w razie czego oliwa pod ręką ;-). Doprawić solą i pieprzem.

Gotowe pesto przełożyć do wyparzonych słoiczków, nie ładować do pełna. Po załadowaniu sosu nalać na wierzch 1 cm warstwę oliwy. To zablokuje dostęp powietrza do pesto i zachowa jego świeżość i aromat. Zamknięty słoiczek owinąć w folię aluminiową (brak światła utrzyma kolor) i przechowywać w lodówce nawet pół roku.

Wkrótce na pewno pojawią się przepisy z dodatkiem czosnkowego pesto.
Smacznego :-)